Srpska akademija nauka i umetnosti svečanom akademijom i otvaranjem dvodnevnog naučnog skupa ušla je u završnicu obeležavanja godine Jovana Dučića, kome je posvetila 2021. povodom veka i po od njegovog rođenja.
Svečanu akademiju u čast velikog srpskog pesnika, književnika, diplomate, pravnika, zadužbinara obeležio je nadahnut govor akademika Ljubomira Simovića i glumci Vojislav Voja Brajović i Nebojša Кundačina koji su besedili Dučićeve stihove.
– Njegove pesme, donoseći nove dramatične sadržaje, formiraju vrh kojim se završava jedna velika pesnička epoha. Vrh sa koga se ukazuju novi putevi i horizonti. Vrh koji se, kako vreme prolazi, vidi iz sve veće daljine. Pesnički put Jovana Dučića bio je dug i pun protivrečnosti. Od pesama koje su ispevale njegova taština i snobizam, preko soneta ispunjenih bleskom carskih dvorova, salonskih drama i melodrama, pesama potamnelih od požara i mrakova istorije, Jovan Dučić je dospeo do onih sadržaja koji su otkrivali noć i hercegovački pejsaž. Tek kad se oslobodio carskog srebra i zlata, otkrio je prava bogatstva – rekao je akademik Ljubomir Simović.
U okviru naučnog skupa “Jovan Dučić pesnik i diplomata” u SANU je prikazan dokumentarni film „Кroz Trebinje sa Jovanom Dučićem”.
Radove o Jovanu Dučiću prijavilo je više od trideset domaćih naučnika u kojima se bave Dučićevim odnosom prema Mediteranu, srpskom i jugoslovenskom pitanju, evropejstvu, kao i njegovim radom u emigraciji, raznim aspektima njegove poetike i pozije, pesničkim i drugim uticajima, analizom njegovih pesničkih ciklusa i proze. Obeležavanje Dučićeve godine u Akademiji počelo je u septembru izložbom u Galeriji SANU pod nazivom “Traganje za novim”, koju je pratio istoimeni dvojezični srpsko-engleski katalog. SANU je prekjuče objavila i monografiju “Jovan Dučić, Život, delo, vreme”.
Jovan Dučić od februara 1924. bio je počasni, a potom od 1931. i stalni član Akademije umetnosti Srpske kraljevske akademije. Rođen je u okolini Trebinja 1871, a preminuo je na praznik Blagovesti 1943. u SAD. Posle 57 godine njegovi zemni ostaci preneti su u otadžbinu i 22. oktobra 2000. sahranjeni na Crkvini iznad Trebinja u crkvi poznatoj kao hercegovačka Gračanica.
